Gewone witvlekmot Incurvaria masculella
De best wel opvallende gewone witvlekmot behoort tot de familie Incurvariidae. Deze familie wordt wel eens samen met een paar andere tot de langsprietmottengroep gerekend. De familie is hoofdzakelijk bekend van één lid: de bessenknopmot, ook wel bessenspruitvreter genoemd, die heel erg schadelijk kan zijn in de teelt van aalbessen (rode bessen). Overigens is de gewone witvlekmot niet echt schadelijk, want we vinden hem vooral op wilde bomen en struiken. De spanwijdte van deze soort is ongeveer gelijk aan die van zijn familieleden, zo'n 15 mm; een ukkie dus. Na het uitkomen, mineren de larven een blad. Als ze groter worden snijden ze twee kleine stukjes blad uit en bevestigen één stukje op hun rug en één op hun buik. Dan laten ze zich uit boom of struik vallen en leven op de grond verder. Hun huisje groeit verder met het rupsje mee.
Op de onderste drie foto's een mannetje. Mannetje en vrouwtje zijn namelijk gemakkelijk uit elkaar te houden: de mannetjes hebben enorm grote, gekamde antennes, iets dat we niet zo vaak tegenkomen bij micro's. De vrouwtjes hebben lange draadvormige antennes, zoals op de bovenste foto is te zien. In Nederland en België is de gewone witvlekmot een tamelijk ongewone en sterk lokale soort. Kan zich echter daar waar hij voorkomt in grote aantallen laten zien. Leeft bij ons op heel veel verschillende bomen en struiken, zoals berk, eik en roos. Wordt in Engeland bijna alleen op meidoorn gevonden.
