Geribde Prachtblindwants Miris striatus
De geribde prachtblindwants is een van de grootste blindwantsen die 9 tot 12 mm lang kan worden. Hij lijkt heel veel op de eikenprachtblindwants (Rhabdomiris striatellus) hieronder, maar er zijn duidelijke verschillen. De kop van de geribde prachtblindwants is zwart. Ook het nekschild is zwart met een gele bles. De eikenprachtblindwants heeft kop en nekschild geel met bruinige vlekken. Er bestaat ook een donkere uitvoering van de eikenprachtblindwants, maar deze heeft op het zwarte nekschild een gele streep in het midden met aan beide kanten een gele vlek. Dat ziet er dus heel anders uit dan die ene grote gele vlek op het nekschild van de geribde prachtblindwants. De laatste is bovendien duidelijk groter. Beide soorten leven vooral in eik en kunnen dus naast elkaar gezien worden. De verschillen zijn dan meteen zichtbaar.
De wijfjes leggen eind juni of in juli hun eitjes in boombast. En die eitjes blijven lange tijd gewoon zitten en overwinteren ook. Pas in april van het jaar erna komen ze uit. De nimfen lijken sterk op mieren. Eind mei begin juni zien we dan de eerste volwassen wantsen. Eigenlijk is de geribde prachtblindwants een rare blindwants. Blindwantsen zijn normaal gesproken vegetariërs. Deze echter is een echte vleeseter. Hij zuigt bij voorkeur rupsen uit, maar ook wel andere zachte insectenlarven. En hij houdt ook van de eitjes van andere insecten!
De geribde prachtblindwants komt in bijna heel Nederland voor, daar waar eiken groeien, maar hij heeft een voorkeur voor lichte zandgrond.
Dat het dier heel lang geen Nederlandse naam heeft gehad is gek, want hij had er wel een. In deel 14 van de Natuurkundige Verhandelingen door de Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen uit 1825 wordt de Nederlandse naam "gestreepte weegluis" gebruikt. In het boek Insecten van Bob Gibbons uit 2005 wordt de naam eikenstreepwants gebruikt. Maar dat is wel erg verwarrend vergeleken met de gestreepte eikenblindwants. Een enkele keer kom je de naam prachtwants tegen, kennelijk gebaseerd op de Duitse naam Prachtwanze. Pas in 2015 is de naam geribde prachtblindwants aan het beestje toegekend.
Hoewel ik het diertje in het verleden een enkele keer ben tegengekomen, is het mij nooit gelukt er een fraaie foto van te maken. Maar André van Wageningen is het wel gelukt. En het is een zeer fraaie foto, mag ik wel zeggen. Gelukkig had André er geen moeite mee dat de foto op deze site wordt geplaatst, zodat ik de soort in volle pracht en glorie kan toevoegen aan de Gardensafari.
